Skrzatusz
Skrzatusz (82)
. . . A tryskające z niego życia wody zraszają otchłań, niebiosa, narody, potok istności w tym żródle wezbrany w potędze swojej jest niepowstrzymany, a potok, który od tych dwóch pochodzi żadnej istnością swoją nie przechodzi, to wieczne żródło znalazło ukrycie w Chlebie żywota, by dać nam życie. I stąd podnosi głos, wzywa stworzenia , by się syciły w zdrojach utajenia. To jest to żródło, którego pożądam, to jest Chleb życia, który tu oglądam, choć się dobywa wśród nocy.
Tagged under
